امّا آويختن به پرده كعبه و چسبيدن به آن

حاجى بايد با گرفتن پرده كعبه طالب قرب حق و محبّت الهى و شوق به ملاقات پروردگار باشد . و به منظور تبرّك يافتن و اميد رهايى از آتش ، پرده خانه را بگيرد ، بلكه در دست زدن به هر جزئى از اجزاى خانه بايد نيّتش اين باشد كه اصرار در طلب آمرزش و آسايش داشته و ذهنش را به سوى واحد حقيقى متوجه كند و رهايى از عذاب را بخواهد ،

مانند گناهكارى كه دست به دامن كسى مى‏زند كه از فرمانش سرپيچى كرده است و براى عفو ، تضرّع و زارى كرده و به گناه خود اعتراف دارد و معتقد است كه پناهگاهى و اجابت كننده‏اى جز عفو و كرم او نيست و دامنش را جز با تحصيل بخشش رها نمى‏كند و جز طاعت و فرمانبرى در آينده عمر كارى انجام نمى‏دهد .