ترجمه

« [ طلحه و زبير و ياورانشان ] براى ترسانيدن من مانند ابر غريدند و براى برخورد جرقّه‏اى ايجاد كردند و با اين حال شكست خوردند ولى ما تا كارى را نكنيم كسى را نمى‏ترسانيم و تا باران نباريم سيل جارى نمى‏كنيم ( يعنى گفتار و كردارمان يكى است ) » .