شرح

نقل كرده‏اند كه اين خطبه را امام ( ع ) پس از قتل طلحه و زبير ايراد فرموده است .

بايد دانست كه اين خطبه از فصيحترين سخنان امام ( ع ) است و بسيارى از مقاصد پندآموزى كه جان انسان را صفا مى‏بخشد در بر دارد ، با اين كه در نهايت اختصار بيان شده است . از فصاحت عجيب و بلاغت شگفت‏آور اين خطبه اين است كه هر جمله‏اى به تنهايى معنايى مفيد و مستقلى دارد و در عين حال چنان كه بيان خواهيم كرد داراى نظم و تركيب زيبايى است .

[ 538 ]