الف محاسنى كه از حذف حروف به دست مى‏آيد

و آن پرهيز عمدى از به كار بردن يك يا دو حرف در سخن و كلام به منظور ابراز مهارت در زبان است .

و اصل ( نام شخصى است ) كه مخرج « ر » نداشت پيوسته از به كار بردن « ر » پرهيز مى‏كرد ، و در اين كه چگونه بايد از اداى جمله‏اى كه « ر » داشته باشد بپرهيزد و جمله‏اى ديگر به همان معنى ولى بدون « ر » بسازد ، ماهر شده بود . مثلا اگر به وى پيشنهاد مى‏شد كه بگويد : اركب فرسك و اطرح رمحك : « اسبت را سوار شو و نيزه‏ات را پرتاب كن » بدون تأمّل مى‏گفت : الق قناتك و اعل جوادك ، كه به معناى جمله قبل است . حريرى شاعر ، اين گونه سخن گفتن را به نهايت رسانده و اشعارى ساخته كه در آنها حروف نقطه‏دار ، و در اشعارى ديگر حروف بى‏نقطه

[ 73 ]

را حذف كرده است .