فرموده است : فعل من قد شرّكه الشّيطان فى سلطانه و نطق بالباطل على لسانه

جمله بالا اشاره به اين است كه افعال و اقوالى كه از آنها بر خلاف دستورات خدا صادر مى‏شود به خاطر اين است كه به پيروى از شيطان و مشاركت او صادر مى‏شود .

ضمير سلطانه ، به كسى برمى‏گردد كه شيطان را در اراده و اختيارى كه خدا در اعمالش به او داده شريك كرده است .

[ 562 ]

كلمه « فعل » به عنوان مصدر ، منصوب است يا ممكن است مفعول فعل مقدّر فعلوا باشد ، يا مفعول « اتّخذوا » در جمله ما قبل ، كه در اين صورت « فعل » در معنى با « اتّخذوا » موافق است نه در لفظ . در اين دو جمله آخر رعايت سجع مطرّف شده است . خدا به حقّ داناتر است .

[ 563 ]