30 قوله عليه السلام : و لا تعدو الى قوله الشّهوات :

شما پيش از اين معناى غفلت و بى خبرى را دانسته‏ايد ( پس تكرار آن لزومى ندارد ) و امّا معناى بلادت و

[ 761 ]

كند فهمى ، طرف تفريط فضيلت ذكاوت و تيز هوشى است ، ذكاوت و بلادت هر دو از ويژگيهاى بدن بوده و از طريق جسم حاصل مى‏شوند ، شهوات و خواسته‏هاى نفسانى نيز امورى وابسته به بدن مى‏باشند . چون فرشتگان آسمان از جسم و جسمانيات بدورند ، پس هيچ يك از امور فوق بر قصد و توجّهشان به حق عارض نمى‏شود ، غفلت و بلادتى در آنها نيست ، تا موجب دورى فرشتگان از توجّه به خداوند شود و شهوات همّت آنها را با تيرهاى فريبشان هدف نمى‏گيرند .

لفظ « انتضال » كه بمعنى رمى كردن با تير مى‏باشد ، از جاذبه‏هاى كمياب شهوانى است كه ، نفس ناطقه انسانى را بدام انداخته ، و آن را با خوارى و ذلّت به قرارگاه دوزخ سوق مى‏دهد .