قوله عليه السلام : و وجّهه لوجهته الى قوله الى غايته :

تمام استعداد شيى‏ء موجود را به وى افاضه كرد ، و براى هدفى كه آن را آفريده بود آماده‏اش ساخت و چون سرنوشت معيّنى در لوح محفوظ برايش رقم خورده بود ، از جايگاه معلومى كه مقرّر بود بدان برسد تجاوز نكرد . يعنى نه از سر منزل معلوم و مقصود فراتر گام نهاد و نه در كمتر از آن حد توقّف كرد . چه اگر غير از اين انجام مى‏گرفت در علم

[ 724 ]

خداوند دگرگونى بوجود مى‏آمد و اين أمر محالى است .