قوله عليه السلام : و فى دون ما استقبلتم من عتب و استدبرتم من خطب

از تذكّر و عتابى كه از ناحيه من به استقبال شما آمده ( بايد عبرت بگيريد ) و از ترس

[ 646 ]

و هراسى كه در صدر اسلام از ناحيه مشركين ديده‏ايد پند بياموزيد ، آنگاه كه شما اندك بوديد و دستور چنين بود كه بهنگام جنگ هر فردى در برابر ده نفر مقاومت كند . سپس خداوند شما را يارى و دلهايتان را نسبت به يكديگر مهربان كرد و به وسيله تازه مسلمانهايى كه بدين شما داخل مى‏شدند كمبودتان را جبران و شكست شما را برطرف ساخت ، چه عبرتى براى عبرت گيرنده از اين بالاتر مى‏تواند باشد ؟

اينك و در حال حاضر اگر اتّحاد در دين نداشته باشيد ، و تلخيهاى بى ياورى را بچشيد و دچار اختلاف رأى شويد ، چنان كه متأسفّانه هستيد ( با وجودى كه به لحاظ شمارش عدّه زيادى را تشكيل مى‏دهيد ) زيادى افراد شما مشكلى را حل نمى‏كند .

و به سخن ديگر گويا امام ( ع ) مى‏فرمايد : عبرت گرفتن از گذشته كه در برابر مشركين ، اندك و بسختى گرفتار بوديد ، ايجاب مى‏كند ، كه در دين متّحد بوده و در رأى و نظر نيز متفرّق نباشيد . به پند و اندرز من گوش بسپاريد تا من شما را به اصول و فروع دين آگاه سازم .