2 قوله عليه السلام : ان لا يدعو عقدا الاّ حلّوه :

يعنى هيچ عقد و قراردادى از عقود اسلامى كه نظام عالم بر مدار همين قوانين شرع و ضوابط آن دور مى‏زند ،

نبود جز اينكه ناديده انگاشته و در زير پا گذاشتند . « حلّوه » كنايه از منتفى

[ 861 ]

دانستن قواعد شرعى است كه صريحا با آنها مخالفت كرده و در عمل نيز به آنها پايبندى نداشتند .

3 هيچ خانه گلينى و يا چادر پشمينى نماند جز آن كه ستم بنى اميه بدان وارد شود . اين عبارت كنايه از دشمنى عمومى و ستمگرى آنها نسبت بتمام مردم شهرنشين و باديه نشين مى‏باشد .