قوله عليه السلام : و أستعينه قاهرا قادرا

مقصود از استعانت ، زاد و توشه خواهى از خداوند است ، تا چنان كه شايسته است از او فرمان ببريم و راه حق را بپيماييم .

قاهر كسى است كه در محدوده سلطه او و بر خلاف دستورش هيچ نفسى بر نمى‏آيد و تمام موجودات تحت فرمان و اراده او حقير و ناچيزند و در احاطه قدرت بى‏پايان وى قرار دارند .

قادر كسى است كه اگر بخواهد كارى را انجام مى‏دهد و اگر نخواهد ترك مى‏كند . چنان كه قبلا توضيح داده‏ايم از اين تعريف اختيار فهميده مى‏شود ، نه جبر ، يعنى چنان نيست كه لزوما كار مورد علاقه را انجام دهد ، و يا امر غير مطلوب را لزوما ترك كند . از تعريف فوق دانسته شد ، كه خداوند به اعتبار اين دو صفت « قاهر » و « قادر » مبدأ استعانت و يارى‏خواهى است .