فرمايش آن حضرت : و أنا جامع لكم امره الى قوله الأثرة

امام ( ع ) در اين عبارت مختصر به اجمال اشاره به اين واقعيت دارد كه عثمان و كشندگان وى ، هر كدام به گونه‏اى از فضيلت عدالت دور شده و به افراط و تفريط دچار شده‏اند . امّا عثمان به اين دليل از فضيلت دور شد كه خودرأيى نشان داد و در امورى كه بايد مردم را شركت مى‏داد ، استبداد پيشه كرد و بدين سبب گرفتار افراط شد ، و افراط چون خلاف عدالت است ، نظام و خلافت را به فساد كشيد و سرانجام همه اينها قتل عثمان بود .

امّا كشندگان عثمان نيز راه خطا رفتند ، بيش از حد بيتابى كردند ، از حد اعتدال خارج شدند ، گرفتار تفريط گرديدند ، با وجودى كه شايسته بود خويشتن‏دار باشند و در اصلاح امر بكوشند ، تا كار بدون قتل و خونريزى فيصله يابد ، ولى جزع و بيتابى آنها شدّت يافت ، به كار پست و زشتى دست زدند و مرتكب قتل شدند . بنابر اين كار بد عثمان استبداد و خودكامگى ، و كار زشت كشندگان بيتابى و ناشكيبايى بود .

بعضى از شارحان گفته‏اند : مقصود حضرت اين است كه شما پس از قتل عثمان دچار بيتابى و جزع شديد بهتر اين بود كه قبل از كشته شدن براى او بيتابى مى‏كرديد ، و او را نمى‏كشتيد .