قوله عليه السلام : رجيع وصب و نضو سقم

اين دو جمله دو صفت‏اند كه براى بيمارى و لاغرى شتر به كار مى‏روند . امام ( ع ) آنها را به عنوان استعاره براى شخص بيمار به كار برده است . كلمه « رجيع » به اعتبار طولانى شدن و مكرّر شدن آن ،

بر شخص مريض اطلاق شده است چنان كه شتر بر اثر سفرهاى پى در پى خسته و از كار افتاده مى‏شود . لفظ « نضو » به لحاظ فرسودگى و لاغريى كه از بيمارى پيدا مى‏كند ، چنان كه مسافرتهاى مكرّر نيروى شتر را به تحليل مى‏برد .