لغات

فقأت عينه : چشم او را معيوب كردم .

ماج : اضطراب پيدا كرد .

غيهب : ظلمت و تاريكى .

كلب : شرّ و بدى .

كلب : نام بيمارى معروفى است .

فئه : طائفه ، گروه .

ناعقها : دعوت كننده به آن .

مناخ : جاى فرود آمدن و بار انداختن .

حوازب الخطوب : ما حزب منها : مشكلاتى كه بر انسان وارد شود .

شبّهت : در اشتباه افتد ، شبه ناك گردد .

تقلص : قبضه كردن ، لباس را از اطراف بدن بالا گرفتن .

حام الطائر : پرنده دور زد .

خطّة : وضعيّت ، چگونگى حال و امر .

ناب : ماده شتر پير .

ضروس : شترى كه دوشنده خود را گاز بگيرد .

عذم : داندان گرفتن .

زبن : با لگد دور كردن ، دفع نمودن .

شوها : جمعش شوهاء : بد چهره ، بد سيماء .

سامه خسفا : او را شايسته خوارى و ذلت دانست .

عنف : كسى را بزور براهى بردن .

تحلسهم : لباس خوارى را بر آنها مى‏پوشاند .

حلس پارچه ايست كه زير جهاز بر پشت شتر مى‏افكنند .

جزر : قطع كردن بريدن به همين دليل شترى كه نحر مى‏گردد ، جزور ناميده مى‏شود .