16 قوله عليه السلام : و لا سلبتهم الحيّرة ما لاق من معرفته بضمائرهم الى قوله صدورهم :

معرفت و شناختى كه از حضرت حق در باطن ضمير خود دارند ،

حيرت و سرگردانى ، آن را از ميان نمى‏برد .

با توجّه به اين كه حيرت و سرگردانى و ترديد عقل ، در انتخاب يكى از دو راهى است كه به مطلوب و خواست سزاوارتر باشد ، و منشأ اين ترديد و دو دليها درگيرى وهم و خيال با عقل مى‏باشد ، فرشتگان حيران و سرگردان نمى‏شوند زيرا قوّه وهم و خيال در آنها نيست تا به حيرت و سرگردانى دچار شوند پس حيرت و سرگردانى كه با معرفت و شناخت آنان از خداوند آميخته شود و عظمت هيبت حق را از سينه‏هاى آنها بر طرف كند در آنها وجود ندارد .

هيبت كنايه از توجّه داشتن به عظمت خداوند است و لفظ « صدر » كه بمعنى سينه است استعاره از ذات فرشتگان مى‏باشد .