قوله عليه السلام : و أنتم معاشر اخفّاء الهام سفهاء الاحلام :

« واى بر شما جمعيّت كم عقل احمق كه در انديشه‏هاى خود ثبات و بردبارى نداريد . » « واو » در « و أنتم » براى بيان حالت آنها است و عمل كننده در حال فعل : « صرفت » در جمله قبل مى‏باشد . اضافه « أخفّاء » و « سفهاء » اضافه خالص نيست و به همين

[ 199 ]

دليل براى كلمه « معاشر » صفت واقع شده‏اند .

عبارت « خفّة الهام » كنايه از اخلاق پست ، متزلزل است كه ضدّ فضيلت ،

ثبات و پايدارى است و « السّفه » كنايه از خصلت زشت ، دلهره و اضطراب كه ضد فضيلت حلم و بردبارى است در نظر گرفته شده است .

پايدارى و بردبارى دو صفت اخلاقى و از ويژگيهاى شجاعت به شمار مى‏آيند . از اين نظر كه آن دو صفت پست و زشت نسبتى با صفات فضيلت دارند به « هام » ، به معناى تفكر ، و « احلام » به معناى عقول اضافه شده‏اند .