ضابطه دوم

خود يا من است ، خود محصول عالى از حيات طبيعى است

[ 88 ]

كه دانسته‏ها و خواسته‏هاى آدمى را براى تقويت و ادامه حيات ، توجيه و اداره مى‏نمايد . خود ايده‏آل بمعناى خود مطلوب انسان ، بدون تشخيص هدف مطلق ،

توانايى مديريت صدها يا هزاران فعاليت درونى و برونى را دارا نمى‏باشد ، وصول به آن هدف مطلق ، يا هدف‏هايى كه در يك هدف واحد هماهنگى دارند ، اساسى ترين عامل حركت و مديريّت‏هاى آن مى‏باشد .

بنابراين هر حقيقت مطلوبى هر اندازه كه به آن هدف يا هدف‏ها نزديكتر و مؤثرتر بوده باشد ، جنبه هدفى آن بيشتر خواهد بود . با مطالعه و تحقيق لازم و كافى در دو ضابطه مزبور است كه ما مى‏توانيم هدف‏ها و وسيله‏ها را بشناسيم و با ارزيابى لازم در آن دو ، گامى صحيح در زندگانى برداريم . ملاك اصالت هدف‏ها بقرار زير است :