فلسفه و هدف رسالت‏ها از ديدگاه على بن ابيطالب عليه السلام :

خداوند سبحان در ميان انسان‏ها صاحبان رسالت را برانگيخت و پيامبران خود را پياپى براى آنان فرستاد ، تا :

1 آنان را به وفا به تعهد فطرى كه خداوند به آنان عنايت كرده است ، تحريك نمايند .

2 نعمت‏هاى فراموش شده خداوندى را بيادشان بياندازند .

3 با ابلاغ رسالت‏ها دليل و حجت را بر آنان تمام كنند .

4 گنجينه‏هاى نهانى عقول آنان را بكاوند و بارور بسازند .

5 آيات هندسه كلى هستى را از آسمان‏هاى برافراشته در بالاى سرشان ،

و گهواره گسترده زير پايشان ، و اشكال گوناگون معيشت را كه حيات آنان را تأمين مى‏نمايد ، آشكار بسازند .

[ 188 ]

6 همچنين آيات الهى را در پديده مرگ كه فروغ حياتشان را خاموش ميكند و آنان را بدست فنا مى‏سپارد و در خستگى‏ها و مشقّت‏ها كه پير و فرسوده‏شان ميسازد و در رويدادهاى پياپى كه به سراغ آنان مى‏آيند ، نشان بدهند .

7 رفتار معتدل ، قوانين عامل رشد و كمال ، سخن جدا كننده حق و باطل و حكم عادلانه را بر آنان تعليم بدهد .

« فبالغ ( ص ) في النّصيحة و مضى على الطّريقة و دعا الى الحكمة و الموعظة الحسنة » .

خطبه نود و سه ج 1 ص 187 .

( پيامبر در خيرخواهى بحدّ اعلا رسيد و راه رشد را سپرى نمود و بحكمت و پند نيكو دعوت كرد ) .