نوع دوم عقيده پويا

اين نوع عقيده عبارتست از قضاياى كلى پذيرفته شده در روان كه آدمى را در محاصره موضوعات و قضاياى خاصى محدود نمى‏سازد و همواره در شكل يك عامل محرك در درون انسان به تحصيل شناخت‏هائى بر مدار واقعيت ، تحريك مينمايد . مانند اعتقاد به اين قضيه كليه كه انواع موضع‏گيرى‏هاى انسان براى شناخت جهان و همنوعش ، نامحدود است . اين اعتقاد پويا و زاينده است و هرگز كميت و كيفيت شناخت‏ها را محدود نمى‏سازد و پرونده تماس انسان را با واقعيت‏ها نمى‏بندد . مسائلى كه با چنين عقيده پويا مطرح ميگردند . شناخت‏هايى با سيستم باز را بوجود مى‏آورند . ممكن است گفته شود : وقتى كه ما اين مسئله را شناختيم كه « آب در صد درجه از حرارت ميجوشد » با نظر به معناى آب و حرارت و صد درجه‏اى كه قراردادى است ، پرونده مسئله مزبور بسته مى‏شود ، بنابراين ،

بازماندن سيستم شناخت اين مسئله چه معنا ميدهد ؟ پاسخ اينست كه .