نتيجه يكم نظاره و تحقيق درباره آسمانها

و نيروى بسيار عظيمى كه آنها را برپا داشته و جريان آفتاب و ماه و نظمى كه در اين كيهان بزرگ برقرار است ، ميتوانند علتى براى حصول يقين به ديدار پروردگار باشند . ( آيه شماره 1 ) از اين جهان بينى صاف با ديدگان تيزبين ، يقين به ديدار خداوندى ،

منطق خردمندان است .

اگر درست بفهميم كه :

در عالم عالم آفريدن
به زين نتوان رقم كشيدن

يقين خواهيم كرد كه :

تا مايه طبع‏ها سرشتند
ما را ورقى دگر نوشتند

كار من و تو بدين درازى
كوتاه كنم كه نيست بازى

نظامى گنجوى مگر ايمان نياوردن كار آسانى است مگر گوش فروبستن از آهنگ بسيار موزون اين نظم بزرگ كارى است امكان‏پذير مگر سركوب كردن نغمه‏هاى اصيل وجدان كه با انگشتان نظم جهان نواخته مى‏شود ، با شوخى‏هاى « من نمى‏شنوم » « انشاء اللّه كه بز بود » صورت‏پذير است آرى همه اين تجاهل‏ها و نمى‏بينم‏ها و نمى‏شنوم‏ها امكان پذير است بشرط آنكه هرگز براى تماشا و نظاره و انديشه درباره اين كيهان سترگ سربلند نكنيم .