سند

چنانكه در مقدّمه خطبه 26 : « إنّ اللّه بعث محمّدا ، صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ،

نذيرا للعالمين . . . » گفته شد ، اين خطبه ، با خطبه‏هاى 26 ، 30 ، 79 ، 172 ، 217 ،

229 ، 238 ، و رساله 62 ، اجزاى نامه‏اى هستند كه امير المؤمنين ، در پاسخ عده‏اى از اصحاب ، در توضيح حوادث گذشته تا آن روز ، نوشته است ( ن . ك . ) . لذا منبع اين خطبه نيز همان چهار منبع ذكر شده در آن جا است .

بخش دوّم اين كلام در كلام 43 ( القتال او الكفر ) نيز نقل شده است .

ابن أبى الحديد ، مطالبى شبيه به مطالب اين خطبه را از قول « ابى مخنف » در كتاب « الجمل » نيز نقل كرده است : ( ج 4 ، ص 8 ) بنابر اين منابع اين خطبه به شرح زير است :

1 ابو مخنف لوط بن يحيى ( ف . 157 ه . ق . ) در كتاب « الجمل » .

2 ابن قتيبه دينورى ( ف . 276 ه . ق . ) در كتاب « الامامة و السياسة » ج 1 ، ص 133 .

3 ابراهيم بن محمّد ثقفى ( ف . 283 ه ) در كتاب « الغارات » ، ج 1 ، ص 302 .

4 محمد بن جرير بن رستم طبرى ( ف . قرن سوّم ) در كتاب « المسترشد » .

5 سيّد بن طاووس ( ف . 664 ه . ق . ) در كتاب « كشف المهجّه » به نقل از كلينى .