سند

اين خطبه را ، بطور كامل هيچكس پيش از سيّد رضى نقل نكرده است ، بلكه برخى از جملات آن در منابع معتبر اهل سنّت پيش از سيّد رضى آمده است ، برخى از جملات آن نيز در « غرر و درر » آمدى كه از دانشمندان شيعى قرن پنجم همعصر با سيّد رضى است آمده و اختلاف عبارات ، اختلاف منبع « غرور و درر » و « نهج البلاغه » را مى‏رساند . تنها كسى كه خطبه را نسبة كامل نقل كرده محمّد بن طلحه شافعى ( ف . 652 ) در كتاب « مطالب السؤول » ، ج 1 مى‏باشد كه به قول سيّد عبد الزهراء حسينى ( مصادر نهج البلاغه و اسانيده ، القسم الأول من الكلمات القصار ، ص 123 ، ذيل حكمت 109 ) از ابتداى خطبه تا عبارت « و جاهلها مكرم » را نقل كرده كه گر چه متأخر از سيّد رضى است ،

ليكن چون اختلاف نقل در برخى كلمات نهج البلاغه با آنچه در اين كتاب آمده وجود دارد ،

نشان مى‏دهد كه منبع هر دو نفر يكى نيست . منابع ديگرى كه هر يك جمله‏اى از آن را نقل كرده‏اند به شرح زير است :

1 ابن قتيبه دينورى ( ف . 276 ه . ق . ) در كتاب « عيون الاخبار » ، ج 1 ، ص 326 .

2 ابن عبد ربّه اندلسى مالكى ( ف . 328 ه . ق . ) در كتاب « عقد الفريد » ، ج 3 ،

ص 112 .

3 محمد بن جرير بن رستم طبرى ( ف . در قرن سوّم ) در كتاب « المسترشد » ( مصادر نهج البلاغه و اسانيده ) .