آيه شماره 58 از سوره مبارکه فرقان
ارتباط با سراغاز حیات
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَكَفَى
بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا
و بر آن زنده كه نمى ميرد توكل كن و به ستايش او تسبيح گوى و همين بس كه او به گناهان بندگانش آگاه است
تكیهى فانى بر فانى لغو است. «توكّل على الحىّ الّذى لایموت»
تكیهى ضعیف بر ضعیف لغو است. «توكّل على… الّذى خلق السموات»
تكیهى جاهل بر جاهل لغو است. «توكّل على الحىّ الّذى… خبیرا»
انبیا نیز به موعظه و تذكر الهى نیاز دارند. «و توكّل»
حیات ابدى مخصوص خداست. «الحىّ الّذى لایموت»
خدایى را وكیل بگیر كه براى همیشه زنده است و اگر امروز به دشمن مهلت داد تا شاید از كارشكنى و كفر دست بردارد، فردا فرصت و مهلت دارد تا از او انتقام گیرد. «لایموت»
توكّل قلبى باید با تسبیح و حمد عملى همراه باشد. «و سبّح بحمد»
خداوند به كارهاى جزئى مردم علم دقیق دارد. «بذنوب عباده»
گناهكاران نیز بندگان خدا هستند. «ذنوب عباده»
ایمان انسان به این كه خداوند بر گناهانش آگاه است، بهترین اهرم براى پیدایش تقواست. «بذنوب عباده»
آگاهى خداوند بر گناهان مردم، علاوه بر اینكه تهدیدى براى كفّار است، براى پیامبر نیز تسلّى و دلدارى مىباشد كه نگران نباش، ما از كارشكنىهاى آنان آگاهیم و به حساب كفّار لجوج مىرسیم. «و كفى به بذنوب عباده خبیراً»