سرشك نياز

سرشك نياز
دلـى  که پيش تو ره يافت باز پس نرود                  هـوا گرفـته عـشق از پى هوس نرود
به بوى زلف تو دم مى زنم درين شب تار                  وگرنه  چون سحرم بى تو يک نفس نرود
چنـان  به دام غمت خو گرفت مرغ دلم                  که  يـاد بـاغ بهشتش درين قفس نرود
نـثار  آه سـحر مـى کنم سرشک نياز                  که  دامـن  توام اى گل ز دسترس نرود
دلا  بـسوز وبه جان برفروز آتش عشق                  کزين چراغ تو دودى به چشم کس نرود
فغان  بلبل طبعم به گلشن تو خوش است                  که  کار  دلـبرى گل ز خار وخس نرود
دلـى  که نـغمه نـاقوس معبد تو شنيد                  چو  کودکان زپى بـانگ هر جرس نرود
بـر آستان تو چون سايه سر نهم همه عمر                  که  هر که پيش تو ره يافت باز پس نرود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.