* حیف نیست که ما از این پدر مهربان غافل باشیم!؟ *

#پای_درس_بزرگان

* حیف نیست که ما از این پدر مهربان غافل باشیم!؟ *

شما فرزندان روحانی و معنوی امام زمان (علیه السلام) هستید. اگر بدانید که عشق به آقا امام زمان (علیه السلام) چه روحی و چه طراوتی به انسان می دهد،‌اگر بدانید که به حسب نقل بزرگان مثل سید بن طاووس چه علاقه ای و چه لطف و مهربانی،‌امام زمان (علیه السلام) به شما دارد، و ‌اگر بدانید با چه کسی روبرو هستید از یاد او غافل نمی شوید و او را فراموش نمی کنید، ‌او از پدری مهربان تر و از مادری مهربان تر است. و همه اهل بیت (علیهم السلام) اینجوری هستند. اما آقا صاحب الزمان (علیه السلام) محبتشون یک محبت دیگر است.
شما و ما باید این حس را داشته باشیم و این ارتباط را، که با چه کسی مواجه هستیم؟! کیست طرف مقابل ما؟!
آن بزرگوار از بعضی تشرقات پیدا است که اگر فلانی را می دیدند، مثلا فرض کنید رزقی نصیبشان شده خدمت امام زمان (علیه السلام) رسیدند، از اقوام شما ،‌نزدیکان،‌ آشنایان و… ‌حضرت سوال می کردند (آنهایی که شما از حیث عاطفی وابسته هستید) و این یک دنیا محبت و عشق و لطافت است، ‌آن وقت حیف نیست که ما از این پدر مهربان غافل باشیم!
کسی که لحظه به لحظه، پیگیر قضایای ما است، و به فرمایش مرحوم آیت الله بهجت که مکرر می فرمودند: این صحبتی که می خواهم با شما بکنم و حرفی که از دهان من بیرون می آید قبل از اینکه به گوش شما برسد، خدمت آقا امام زمان (علیه السلام) می رسد و علم امام محیط به این صحبت است،‌ قبل از اینکه شمای مخاطب بشنوی، ‌او اطلاع پیدا می کند و اطلاع دارد. این پدر مهربان انتظاراتی دارد، خب ما چه کرده ایم که آن بزرگوار خیمه و بیابان را ترجیح بدهد از خانه های ما!!!
ما چقدر کوتاهی کرده ایم که آن بزرگوار با اینکه سفارش می کند که به یادش باشیم، برایش دعا کنیم، باز ما غافل هستیم و مثل آدمی که مسموم است و عادت کرده به خوردن سم، خودمان را با کارهای روزمره مشغول می کنیم، که این سمی به جان ما است و خدای ناکرده در آن گناه و معصیت باشد. و از این ارتباط، از این انس و توجه خودمان را با نصیب نمی کنیم. یک وظیفه ای ما داریم، بلکه وظایفی داریم در مقابل آن بزرگوار که (اگر درست انجام بدهیم) بهره هایش را خودمان می بریم، دنیایی و آخرتی.

آیت الله ناصری

ادامه دارد …