209، شكر نعمت

209، شكر نعمت  
قال اميرالمؤ منين عليه السلام :

 النِّعْمَةُ مَوْصُولَةٌ بِالشُّكْرِ وَ الشُّكْرُ مَوْصُولٌ بِالْمَزِيدِ وَ هُمَا مَقْرُونَانِ فِي قَرْنٍ فَلَنْ يَنْقَطِعَ الْمَزِيدُ مِنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ حَتَّى‏ يَنْقَطِعَ‏ الشُّكْرُ مِنَ الشَّاكِر.
نعمت و شكر بهم پيوسته اند، در عين حال شكر پيوسته بفزونى است و اين دو همواره با هم اند و هيچگاه رشته افزونى از سوى خدا قطع نمى شود تا اينكه رشته شكر از طرف شاكر بريده شود. تصنيف غرر الحكم و درر الكلم ؛ ؛ ص279.

مزيد نعمت و شكرند باهم ****جدا هرگز نگردند اين دو از هم
بفكر قطع نعمت حق نيفتد ****مگر شاكر ز شكرش دور افتد