212، از خود راضى
قال اميرالمؤ منين عليه السلام :
الرَّاضِي عَنْ نَفْسِهِ مَسْتُورٌ عَنْهُ عَيْبُهُ وَ لَوْ عَرَفَ فَضْلَ غَيْرِهِ لَسَاءَهُ «6» مَا بِهِ مِنَ النَّقْصِ وَ الْخُسْرَانِ.
آنكه از خود راضى است عيبش از وى پوشيده است اگر اين شخص شناساى فضل و برترى ديگران بود نقص و كمبود خود را جبران مى كرد، ولى افسوس كه آدم از خود راضى جز خودش كس ديگرى را نمى شناسد. عيون الحكم و المواعظ (لليثي) ؛ ص20.
هر آنكس راضى از خود هست و مغرور ****بنزد خويش عيبش هست مستور
نسازد دور از خود، خود سرى را ****بغير از خود نبيند ديگرى را!