229، تكبير چرا؟

229، تكبير چرا؟
قال اميرالمؤ منين عليه السلام :

مَا لِابْنِ آدَمَ وَ [الْفَخْرُ] الْفَخْرِ أَوَّلُهُ‏ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ‏ جِيفَةٌ وَ لَا يَرْزُقُ نَفْسَهُ وَ لَا يَدْفَعُ حَتْفَه‏
اولاد آدم را چه جاى افتخار و ناز است ؟ كسيكه اولش نطفه و منى و آخرش ‍ لاشه گنديده است ، و نمى تواند بخودش روزى رساند و نه مرگ را مى تواند از خود بگرداند! باز هم فخر و نخوت دارد؟! نهج البلاغة (للصبحي صالح) ؛ ص555!

ز آدم زاده فخر و ناز تا چند ****كه اول نطفه ، آخر لاشه پرگند
نه بتواند بخود روزى رساند ****نه دفع مرگ خود از خود نمايد