1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَجْلَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ عَيَّرَ أَقْوَاماً بِالْإِذَاعَةِ فِى قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِذ ا ج اءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذ اعُوا بِهِ فَإِيَّاكُمْ وَ الْإِذَاعَةَ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 76 رواية :1
اصول كافى جلد 4 صفحه : 76 رواية :1
محمد بن عجلان گويد: شنيدم از حضرت صادق عليه السلام مى فرمود: همانا خداى عزوجل سرزنش كرده است بواسطه فاش كردن اسرار، مردمانى را در گفتارش كه فرمايد: ((و هرگاه برسد ايشان را امرى درباره امنيت يا ناامنى آنرا فاش كنند)) (سوره نساء آيه 83) (سپس فرمود:) بپرهيزيد از فاش كردن (اسرار).
شرح :
مجلسى (ره ) پس از نقل كلام بيضاوى در تفسير آيه شريفه فرمايد: و بهر حال آيه دلالت دارد بر مذمت فاش كردن آنچه در افشاى آن مفسده است ، و غرض حضرت بر حذر داشتن از فاش كردن اسرار ائمه عليهم السلام نزد مخالفين است ، زيرا بسبب مفسده و ضرر بر ائمه و مؤ منين گردد، و ممكن است فاش كردن پاره اى از مسائل غامضه (و مشكلات ) علوم را كه پايه خرد و فهم عامه مردم بدان نرسد نيز شامل گردد چنانچه در باب كتمان گذشت .