رويکردهاي فرهنگي امام حسين (ع)در کودکي و نوجواني – سيره اخلاقي
در سيره امام حسين عليه سلام هرگز ديده نشد که به کسي ناسزا بگويند و چنين سخني به هيچ وجه در هيچ شرايطي از ايشان سر نزد. با آنکه هنوز به سن تکليف نرسيده بودند بازهم بسيار دقت مي کردند که سخن ناشايستي از ايشان شنيده نشود.با آنکه با امام حسن (ع) کشتي مي گرفتند اما هرگز دعوي نکردند و يک بار که قهر کردند، داستانش از زبان امام رضا عليه السّلام اين گونه آمده است: حسن و حسين عليهما السّلام با هم ترك رابطه كردند، محمّد بن حنفيه نزد امام حسين عليه السّلام آمد و عرض كرد: اي ابا عبد اللَّه! چرا نزد ابا محمّد نمي روي، او بزرگتر است، امام حسين عليه السّلام فرمود: از جدّم رسول خدا صلّي اللَّه عليه و آله شنيدم كه مي فرمود: هر گاه دو نفر ترك رابطه كنند، هر كدام كه زودتر آمد و به ديگري سلام كرد زودتر به بهشت رود، و من نخواستم زودتر از ابا محمّد به بهشت روم، محمّد بن حنفيه قضيّه را به امام حسن عليه السّلام گفت، حضرت فرمود: ابا عبد اللَّه راست گفته، بيا تا با هم نزد او رويم.عَنِ الرِّضَا ع قَالَ اهْتَجَرَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ع فَجَاءَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَنَفِيَّةِ إِلَي الْحُسَيْنِ فَقَالَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَ لَا تَذْهَبُ إِلَي أَبِي مُحَمَّدٍ فَإِنَّ لَهُ سِنّاً فَقَالَ لَهُ الْحُسَيْنُ سَمِعْتُ جَدِّي رَسُولَ اللَّهِ يَقُولُ- مَا مُتَهَاجِرَانِ يَبْدَأُ أَحَدُهُمَا صَاحِبَهُ بِالسَّلَامِ إِلَّا كَانَ الْبَادِئُ السَّابِقُ إِلَي الْجَنَّةِ وَ قَدْ كَرِهْتُ أَنْ أَسْبِقَ أَبَا مُحَمَّدٍ إِلَي الْجَنَّةِ قَالَ فَمَضَي مُحَمَّدٌ إِلَي الْحَسَنِ فَأَخْبَرَهُ فَقَالَ صَدَقَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ اذْهَبْ بِنَا إِلَيْه (مشکات الانوار في غرر اخبار، فضل بن حسن حفيد شيخ طبرسي ، ص 209) گرچه اين سند مربوط به دوران بزرگسالي امام است چرا که محمد حنفيه با آن حضرت فاصله سني با آن حضرت تقريبا 17 سال بود- چنانکه زرکلي مي گويد: ابن الحَنَفِيَّة (21- 81ق) محمد بن علي بن أبي طالب، الهاشمي القرشي، أبو القاسم المعروف بابن الحنفية در سال 21 متولد شده است (زرکلي، الأعلام،ج 6،ص270)- اما با اين حال نشان مي دهد که اين کار شيوه و روش امام حسين بود و در همه احوال احترام برادر بزرگتر خويش را داشت و حتي در صورت ترک رابطه اين کار خيلي کوتاه بود.
http://www.askdin.com/thread14826.html