شرايط دوران امامت امام باقر(ع)- مبارزه امام با غاليان
مسئلهاي ديگر كه در اين زمان براي امام و شيعيان وي پيدا شده بود، مشكل غاليان بود كه شمار آنها در آن روزگار رو به فزوني گذاشته بود، آنها با سوء استفاده از روايات امام و نسبت دادن احاديث جعلي به آن حضرت ميكوشيدند از حيثيت امامان و شيعيان برخوردار شده و با كشاندن شيعة سادهلوح به دنبال خود، به اهداف خود برسند. زماني كه امام در مدينه بود، اين فرصت طلبيها هر چه بيشتر شدّت گرفت. وقتي كه امام آنها را از خود طرد كردند، اصحاب آن حضرت نيز غلات را از جمع خود بيرون راندند، مغيرة بن سعيد و بيان بن سمعان كه از رهبران غاليان بودند، توسط اصحاب امام باقر (ع) تكفير شدند. غلات با توسّل به اطاعت امام (ع) خود را از عمل به وظايف اسلامي معاف دانسته و شناخت و معرفت امام را براي فلاح و رسيدن به اهداف عاليه اسلامي كافي ميشمردند و در مقابل، امام باقر (ع) مكرّر به لزوم تكيه بر عمل صالح تأكيد ميفرمودند و تأكيد امام بر عمگرايي شيعيان، به طور غير مستقيم در برابر تمامي فرقههايي بود كه به عمل صالح اعتنايي نداشتند.
http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=4380&urlId=816