بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
88 – مقام فقيه عادل
و نيز نقل كردند از مرحوم شيخ محمد نهاوندى كه شبى در عالم رؤ يا مى بيند مشهد مقدس رضوى عليه السّلام مشرف شده و داخل حرم گرديده سمت بالاى سر حضرت حجة بن الحسن عجل اللّه تعالى فرجه را مى بيند بخاطرش مى گذرد كه اجازه تصرف در سهم امام عليه السّلام را كه از آقايان مراجع تقليد دارد، خوب است كه از خود آن بزرگوار اذن بگيرد، پس خدمت آن حضرت رسيده پس از بوسيدن دست مبارك عرض مى كند تا چه اندازه اذن مى فرماييد در سهم حضرتت تصرف كنم ؟ حضرت مى فرمايد: ماهى فلان مبلغ (مقدار آن از نظر قائل محو گرديده بود).
پس از چند سال شيخ محمد مزبور به مشهد مقدس مشرف مى شود و در همان اوقات مرحوم آيت اللّه حاج آقا حسين بروجردى هم مشرف شده بودند، روزى شيخ محمد، حرم مشرف مى شود سمت بالاى سر مى آيد مى بيند همانجايى كه حضرت حجت عليه السّلام نشسته بودند آقاى بروجردى نشسته است بخاطرش مى گذرد كه از اكثر آقايان مراجع اجازه تصرف در سهم امام گرفته ، خوب است از آقاى بروجردى هم اذن بگيرد، پس خدمت آن مرحوم رسيده و طلب اذن مى كند ايشان هم مى فرمايند ماهى فلان مبلغ (همان مبلغى كه حضرت حجت عليه السّلام در خواب فرموده بودند).
پس شيخ محمد تفصيل خواب چند سال پيش در نظرش مى آيد و مى فهمد كه تمامش واقع شده الا اينكه به جاى حضرت حجت عليه السّلام آقاى بروجردى است .
از اين داستان دانسته مى شود كه شيعيان در زمان غيبت امام عليه السّلام بايد مقام فقيه عادل را بشناسند و او را نايب امام خود بدانند و از او قدردانى كنند و در دانستن وظايف شرعيه و احكام الهى به او مراجعه نمايند و حكم او را حكم امام دانند و در داستان حاج على بغدادى كه در كتاب مفاتيح الجنان نقل شده ، حضرت حجت عليه السّلام به حاج على فرمود كه مراجع نجف اشرف يعنى شيخ مرتضى انصارى و شيخ محمد حسين كاظمينى و شيخ محمد حسن شروقى ، وكلاء منند و نيز فرمود آنچه از حق من به آنها رساندى قبول است .
