6- عَلِيّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ حَمّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزِ بْنِ عَبْدِ اللّهِ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ ع قَالَ إِذَا سُئِلَ الرّجُلُ مِنْكُمْ عَمّا لَا يَعْلَمُ فَلْيَقُلْ لَا أَدْرِي وَ لَا يَقُلْ اللّهُ أَعْلَمُ فَيُوقِعَ فِي قَلْبِ صَاحِبِهِ شَكّاً وَ إِذَا قَالَ الْمَسْئُولُ لَا أَدْرِي فَلَا يَتّهِمُهُ السّائِلُ
اصول كافى جلد 1 صفحه: 53 رواية: 6
|
6- امام صادق عليه السلام فرمود: چون مردى از شما را از آنچه نداند پرسند بگويد نميدانم و نگويد خدا بهتر ميداند تا در دل رفيعش شكى اندازد. و اگر كسيكه از او سؤال مىشود بگويد نميدانم سائل او را متهم نكند.
|
|
شرح :
شكى كه در دل رفيق يعنى سؤال كننده مياندازد اين است كه چون او در جواب مىگويد خد داناتر است سؤال كننده خيال مىكند كه او جواب را مىداند ولى بواسطه تكبر يا تقيه يا تشبه بعلماء يا جهات ديگر است كه صريحا نمىگويد نمىدانم ولى اگر صريحا بگويد نمىدانم مورد هيچيك از اين تهمتها واقع نگردد.