#حدیث_مهدوی
صالح بن عقبه از پدرش نقل ميکند: امام محمد باقر(علیه السلام) فرمود:
«هر کس حسين بن علی(علیه السلام) را در روز دهم محرم زيارت کند تا آن که نزد قبر آن حضرت گريان شود، خداوند – تبارک و تعالي – ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد به او عطا کند که ثواب آنها، مثل ثواب کسي است که درخدمت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه طاهرين (علیه السلام) حج و عمره و جهاد کرده باشد.
راوی میگويد: عرض کردم: فدايت شوم، کسی که در شهرهای دور باشد و ممکن نباشد که در مثل اين روز به سوی قبر آن حضرت رود، آيا برای او ثوابی است؟
امام (ع) فرمود: هرگاه چنين باشد به سوی صحرا يا بر بلندی بام خانه خود رود و به سوي حضرت اشاره کند و سلام دهد و در نفرين بر قاتلان وی جديت نمايد و بعد از آن دو رکعت نماز بخواند. اين کار را در اوايل روز انجام دهد و خود بر امام حسين (ع) بگريد و کسانی را که در خانهاش هستند، نيز به گريه بر آن حضرت وا دارد. و يکديگر را به اين که در شهادت امام حسين (ع) مصيبت زده شدهاند، تعزيت گويند. و هرگاه چنين کنند، همه آن ثوابها را برای آنان ضامنم.
گفتم: يکديگر را چگونه تعزيت بگويند؟
حضرت فرمودند بگويند:
«اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسين (ع) و جعلنا و اياکم من الطالبين بثاره مع وليه الامام المهدي من آل محمد عليهم السلام؛ خداوند اجر ما و شما را در مصيبت حسين (ع) بزرگ گرداند و ما و شما را از کساني قرار دهد که به همراه وليّ امام حسين، امام مهدی[عج] از آل محمد (ع) طلب خون آن حضرت کرده و به خونخواهی او برخيزيم».
مصباح المتهجد، شيخ طوسي، المحرم و شرح زيارة الحسين(ع)، ص 713 و 714؛ مفاتيح الجنان، زيارت عاشورا