اخلاص

اخلاص»

? اگر کسی چهل صبحی اخلاص داشته باشد و خود را مراقبت کند؛ ظاهرا میگویند وقتی چهل بشود، اتفاقی می افتد.
اخلاص هم برای این است که عمل انسان را میگذارند در ترازوی میزان و ما راجع به امیرالمومنین است که می گوییم «السّلام علی میزان الاعمال».
حالا فرض کنید نماز ما را می گذارند کنار نماز امیر المومنین؛ می شود هیچی! یعنی وقتی میخواهند بسنجند با میزان الاعمال می سنجند.
با این نگاه حالا هرکسی هر عملی دارد بیاورد. عملی که بیارزد. مثلا نمازم کنار نماز امیرالمونین؛ جهادم کنار جهاد امیرالمومنین، صدقاتم کنار صدقات امیرالمونین و …
اینجاست که انسان میفهمد دستش خالی است؛ چونکه اگر با میزان الاعمال بسنجند؛ معلوم میشود خیلی پرتیم.
یعنی واقعا هیچ چیزی نداریم جز اینکه کرمی بیاید و کاری بکند. در مقابل آن بینهایت همه صفر هستیم.
این اخلاص ها و اینکه آدم فکر کند و یقین کند که واقعا هیچ است؛ این فکر  انشاالله چیزی بدست خواهد آورد.

? گزیده از جلسه تفسیر ۱۱ آذر سوره بقره