«حضرت موسي(ع) هشت يا ده سال براي حضرت شعيب چوپاني کرد.

استاد سید محمدمهدی میرباقری:

«حضرت موسي(ع) هشت يا ده سال براي حضرت شعيب چوپاني کرد. يک روز يکي از اين بزهاي دونده در دامنه کوه فرار کرد و رفت. موساي کليم خيلي دنبال اين بز دويد و خيلي خسته شد تا بالاخره اين حيوان را گرفت، و بعد نوازشش کرد…

کسي که از يک بز نمي‌گذرد، از آدم مي‌گذرد؟!
انبياء اين‌گونه بودند. خدا بي‌جهت به کسي نمي‌گويد که «النَّبِيُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ». حق ولايت را که خدا بي‌جهت به کسی نمي‌دهد بلکه اول يک محبت و يک رأفتي مي‌گذارد.
هرچه نبي اکرم(ص) را اذيت مي‌کردند، دعا مي‌کرد: «اللّهم ارحم»… اگر سنگ مي‌زنند ساق پاي من مجروح مي‌شود و خون جاري مي‌شود، اگر بر سر من خار و خاشاک مي‌ريزند «اللهم اهد قومي انهم لايعلمون».
اين مي‌شود: «أَدَّبَ نَبِيَّهُ عَلَى مَحَبَّتِهِ». اين پيغمبر از پدر و مادر مهربان‌تر است و هيچ کسي را هم رها نمي‌کند…». ۹۲/۱۰/۹
@ostadmirbaqeri