??تحمل ذلت های دنیایی، مایه عزت فطری است??

????????
#شخصیت_شناسی_مؤمن
#استادمحمدشجاعی
#شهر_مقدس_قم
جلسه (17) ؛ مورخ 95/10/14

??تحمل ذلت های دنیایی، مایه عزت فطری است??
علاقه مندى به «عزت» و تنفر داشتن از «ذلت»، امرى فطرى است که در نهاد همه ى انسان‌ها وجود دارد. شکوفایى «عزت» حقیقی با انس نگرفتن به دنیاست و بى توجهى به آن‌ها سبب پذیرش ذلت و شکست در انسان مى شود.
نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «المؤمنُ كالغريبِ في الدُّنيا، لايأنَسُ في عِزِّها و لايَجْزَعُ مِن ذُلِّها= مؤمن در دنیا مثل غریبی است که با عزّت و قدرت های دنیایی انس نمی گیرد  و از خواری آن، بى‌تابى نمى‌كند».
اصل و حقیقت همان نفخه الهی و از محمد و آل محمد است. چون مؤمن ایمان به حقیقت ماهیت وجود خود دارد، در دنیا احساس غربت دارد. هرچند که از ابزارهای دنیا استفاده می کند، اما با آنها انس نمی گیرد. از سختی های سفر سیر الی الله جزع و فزع ندارد؛ چون می داند که اینجا مسافر است.
همان طور که عزت دنیایی در 4 بخش مادی، گیاهی، حیوانی و عقلی است، نداشتن این عزت ها نیز تبدیل به ذلت دنیایی می شود.
کمالات حیوانی مثل ازدواج، تشکیل خانواده، حضور در جامعه سیاسی، مقام و رتبه و موقعیت اجتماعی. گاهی افراد از نداشتن اینها احساس ذلت و خواری می کند.
برای انسان های خوب زیاد پیش می آید که از کمالات حیوانی محروم شده اند. مثلا انبیا یکی از مشکلاتشان این بوده که با مشکل فقر مالی در راه تبلیغ روبرو بوده اند. هر چند خدا می توانست آنها را بی نیاز کند، ولی راه خدا به گونه ای طراحی شده که باید با سخت کوشی و صبر آن را طی کرد.
انسان های خوب هم همین طور هستند. گاهی فراهم نبودن ازدواج یا داشتن همسر بد، وسیله امتحان انسان می شود. تحمل آزارها در بعد حیوانی، مخصوصا در خانواده، مثل تحمل مرد بداخلاق، زن بداخلاق یا فرزند ناصالح یا آزارهای پدر و مادر، هر چند که موجب ذلت نفس می شود، ولی فشار این ذلت، به بخش طبیعی و بعد حیوانی ما وارد می‌شود، نه به فطرت ما. حتی باعث رشد فطری و جلای روح ما می‌شود. البته به شرطی که جزع و بی تابی نکنیم. چون این کار مصیبت را دو برابر می‌کند و اجر انسان را هم از بین می برد.
اداره خانواده و مدیریت اقتصادی، عاطفی و اخلاقی خانواده به انسان فشار می‌آورد. اما مومن با ذلت‌های دنیایی جزع نمی‌کند، بلکه آنها را فرصتی می‌داند برای رشد. برای همین است که معصوم (علیه السلام) فرمود: «ثواب یک کار به اندازه مشقت آن است». حالا همسرداری مشقتی دارد که اجر دارد و اجرش هم خیلی زیاد است.
نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «سَيِّدُ القَومِ خادِمُهُم= بـزرگ گروه كسى است كه خدمتگزار آنان باشد».

مؤمن به گونه ای است که بیشترین سختی را تحمل می کند. چون طبق تعبیر رسول اکرم (صلی الله علیه و آله): «خَيرُكُم خَيرُكُم لِأَهلِهِ وأنا خَيرُكُم لِأَهلي= بهترین شما کسی است که برای خانواده اش بهترین باشد و من بهترين شما براى خانواده ام هستم». او بهترین فرد خانواده است. یعنی اگر سؤال کردند بهترین عضو خانواده کیست، همه او را نشان می دهند.
مطالعه کامل مطلب در ?
montazer.ir/node/5971
?????????
کانال رسمی #موسسه_منتظران_منجی عج
telegram.me/montazer_ir