??رهایی از ظلمتِ «من»،

#خودسازی_و_اخلاق
#آیت_الله_حائری_شیرازی
جلسه 15؛ مورخ 95/12/16

??رهایی از ظلمتِ «من»، چگونه انسان را به سوی نور می برد؟ چرا بزرگترین بلا و گرفتاری ما، غیبت امام زمان (علیه السلام) است؟ چرا محبت امیرالمؤمنین (علیه السلام) بزرگترین امانت است؟ چرا وقتی دعا می کنیم، باید به اجابت آن ایمان داشته باشیم؟ چرا «نماز» تنزیه انسان از «تکبر» است؟ چطور از مِلکِ خدا برای رضای خدا استفاده کنیم؟ چرا رمزِ «نشاط دائمی» مؤمن، «عمل» به علمش است؟ چرا حسن ظن به کسانی که به خدا حسن ظن دارند، نشانه ی عقل است؟??
سوالاتی بودندکه آیت الله حائری دراین جلسه به آنها پاسخگو بودند.

سؤال اول:

??رهایی از ظلمتِ «من»، چگونه انسان را به سوی نور می برد؟

اولین سؤال با این مضمون مطرح شد: در آیه شریفه «يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ= آنان را از تاريكي ها به سوى روشنايى به در مى ‏برد» (بقره/257). آیا خارج شدن از خود، هم همان حرکت به سوی نور است؟ یعنی رهایی از ظلمتِ «من» انسان را به سوی نور می برد؟

پاسخ: «نور» یعنی این‌که انسان عالم را همان‌گونه که هست، ببیند. «ظلمت» یعنی این‌که عالم را عوضی ببیند. حالا عالم را عوضی دیدن یعنی چی؟ عالم یک کارخانه است، برای این‌که بالقوه مخلوقی به نام انسان در این کارخانه به فعلیت و کمال برسند. انسان عالم را کارخانه انسان سازی ببیند و بداند که این حوادث برای ساختن انسان است. چون خدا رحمان و رحیم است. خدا محبت دارد و می‌خواهد بین او و بنده اش دوستی دائم برقرار شود. اگر انسان عالم را این گونه ببیند، روشن می بیند. یعنی این عالم صاحب دارد.  ذرات عالم همه مال اویند و به فرمان او کار می کنند. وقتی انسان این عالم را محل تربیت و آموزش دید، این نور است. هر چقدر اعتماد و ظن انسان به خدا بیشتر باشد، بیشتر می تواند از ظلمت به سوی نور برود. اما اگرهرچه به خودش اهمیت بدهد و مغرور شود، ظلماتش بیشتر است. مهم این است که انسان بداند ظلمت چیست. دشمنی با دشمنان خدا نور است. دوستی با دشمنان خدا ظلمت است. دوستی با دوستان خدا نور است. شکرگذاری و راست گویی نور است. «قرض دادن» نور است و ربا ظلمت است.
مطالعه کامل در?
montazer.ir/node/6197
?????????
کانال رسمی #موسسه_منتظران_منجی عج
telegram.me/montazer_ir