مایی که سرا پا همه تقصیر گناهیم

مایی که سرا پا همه تقصیر گناهیم
ما صاحب یک قلب سیاهیم
دلبسته به دنیا شده ایم و همه غرقیم
بیهوده پی گمشده ی فاطمه گردیم
وقتی نکند کار کسی بهر ظهورش
وقتی همه سرگرم به این دیر فناییم
با خلق بپیوسته و از حق که جداییم
وقتی که کسی منتظرش نیست دراینجا
ما را چه به دیدار عزیز دل زهرا ..!!
کافی نبود یار خجل گشته ز اوییم
ما راه رسیدن به تو را از که بجوییم ؟

شاعر: وحید مصلحی