شعرى از عراقى ياصاحب الزمان

شعرى از عراقى ياصاحب الزمان

خوشا دردى كه درمانش تو باشى

خوشا راهى كه پايانش تو باشى .

خوشا چشمى كه رخسار تو بيند

خوشا جانى كه جانانش تو باشى .

چه خوش باشد دل اميدوارى

كه اميد و دل جانش تو باشى .

خوشى و خرمى و كامرانى

كسى دارد كه خواهانش تو باشى .

چه باك آيد زكس آنكس كه او را

نگه دار و نگهبانش تو باشى .

مشو پنهان از آن بيچاره كو را

همه پيدا و پنهانش تو باشى .

مپرس از كفر ايمان عراقى

كه هم كفر و هم ايمانش تو باشى .

براى آن تبرك خود مگويد

دل بيچاره تا جانش تو باشى .