رباعيات مناجات از ابوسعيد ابوالخير

رباعيات مناجات از ابوسعيد ابوالخير

يا رب ز گناه زشت خود منفعلم

وز فعل بد و خوى بد خود خجلم .

فيضى بدلم ز عالم غيب رسان

تا محو شود خيال باطل ز دلم .

اى زلف مسلست بلاى دل من

اى لعل لبت گره گشاى دل من .

من دل بتو داده ام براى دل تو

تو دل بكسى مده براى دل من .

جانم بلب از لعل خموش تو رسيد

از لعل خموش لب نوش تو رسيد.

گوش تو شنيده ام كه دردى دارد

درد دل من مگر بگوش تو رسيد.

افعال بدم ز خلق پنهان مى كن

دشوار جهان بر دلم آسان مى كن .

امروز خوشم بدار و فردا با من

آنچه ز كرم تو مى سزد آن مى كن .

يارب بگشا گره ز كار من زار

رحمى كه زخلق عاجزم در همه كار.

جز درگه تو كى بودم درگاهى ؟

محروم از اين در نكنم يا غفار.

گر من گنه جمله جهان كردستم

عفو تو اميد است كه گيرد دستم .

گفتى كه بروز عجز دستت گيرم

عاجزتر از اين مخواه كاكنون هستم .

دارم گنهى زقطره باران بيش

از شرم گنه فكنده ام سر در پيش .

آواز آمد كه غم مخوراى درويش

تو در خور كنى و ما در خور خويش .

اى جمله بى كسان عالم را كس

يك جو كرمت تمام عالم را بس .

من كسم و تو بى كسان را يارى

يا رب تو بفرياد من بيكس رس .