🏴منزل به منزل کاروان نور می آید
ای کربلا دارد حسین از دور می آید
🏴جمعند دور هم برادر ها و خواهرها
سوی دگر خندان پسرها پیش مادرها
🏴زنها همه محمل نشین پرده نشین هستند
در سایه امن یل ام البنین هستند
🏴خلخال و زیور بین کوله بار خود دارند
صد بقچه معجر بین کوله بار خود دارند
🏴هرچند از دلشوره اما صبر پر بودند
اینها همه زارند از بس بر شتر بودند
🏴اینها همه با سوز دل با درد می آیند
با دستهای خسته با پادرد می آیند
🏴روزی نیاید پا برهنه خون جگر باشند
بی پوشیه آواره ی کوه و کمر باشند
🏴روزی نیاید داغ بر تن هایشان باشد
یا ردی از شلاق بر تن هایشان باشد
🏴ای وای اگر ترسیده از هشدارها باشند
بین طناب جمع نیزه دارها باشند
🏴این آیه های نور بر عباس وابسته اند.
آواره اند اما نوامیس علی هستند.