🌹روز عرفه جایگاه ویژه ای در میان روزهای دیگر سال دارد به دلیل چند خصوصیت ویژه :

۱- روز اختصاصی دعا :

امام صادق علیه السلام : تَخَیَّر لِنَفسِكَ مِنَ الدّعاءِ ما أحبَبتَ واجْتَهِد ، فإنَّه (یَومَ عَرَفَة) یَوم دعاءٍ و مَسألَةٍ ؛ [1] هر چه مى خواهى براى خود دعا بخوان و [در دعا كردن] بكوش كه آن روز [روز عرفه] روز دعا و درخواست است.

2- روز عرفه هم پایه ماه مبارک رمضان :

امام صادق علیه السلام فرمودند: «مَنْ لَمْ یغْفَرْ لَه فِی شَهْرِ رَمَضانَ لَمْ یغْفَرْ لَه اِلی قابِلٍ اِلاَّ اَنْ یَشْهَدَ عَرَفَةَ» [2] ؛ کسی که در ماه رمضان بخشیده نشود، تا سال آینده بخشیده نمی شود، مگر اینکه [روز] عرفه را درک کند.

3- روز رهایی از بار سنگین گناهان :

امام على علیه السلام فرمودند: «مِنَ الذّنوبِ ذنوبٌ لاتغفَر إلاّ بِعَرَفَاتٍ» ؛ [3] برخى از گناهان جز در عرفات بخشوده نمى شوند .

4- روز همنوایی با امام حسین علیه السلام :

بهره کامل و کافی از روز عرفه وقتی نصیب ما می شود که در عصر روز عرفه، دعای امام حسین علیه السلام، در روز عرفه را هم صدا و همنوا با ایشان زمزمه کنیم، دعایی که فراز به فراز آن مرتبه ای عالی از عرفان و معنویت است، امام حسین علیه السلام هنگام این دعا در صحرای عرفات با چشمانی اشکبار و در نهایت خضوع و خشوع بوده اند.
چقدر خوب است که با تأسی از ایشان به درگاه خداوند تبارک و تعالی رو کنیم، و با ادب امام حسین علیه السلام و با عبارات جاری شده بر زبان مبارک ایشان با خداوند خود راز و نیاز کنیم، دعای عرفه یک دوره کامل خودشناسی و خداشناسی است .
♦️عصر روز عرفه فرصت هم صدا شدن با امام حسین علیه السلام است، بیایم برای ساعاتی همه دل مشغولی های خود را فراموش کنیم و سرتا پا توجه شویم در مضامین والای دعای عرفه، تا لذت یک مناجات عاشقانه را درک کنیم، تا ادب چگونه دعا کردن را از حضرتش بیاموزیم، و باشد که به حرمت امام حسین علیه السلام همه دعاهای ما به اجابت برسند و در پایان روز عرفه با قلبی پر از نورانیت و معنویت ، و دل و جانی پر شور از نوید استجابت ، راهی فرداهای روزگارمان شویم

♦️از لحاظ سند دعاي عرفه از سالار شهيدان اباعبدالله الحسين(علیه السلام) مي‏باشد. بشر و بشير فرزندان غالب اسدي مي‏گويند ما در روز عرفه در عرفات خدمت امام حسين( علیه السلام) بوديم. حضرت از خيمه به همراه اهل بيت، فرزندان و شيعيانشان خارج شدند و ايستادند در سمت چپ كوه (جبل الرحمة) در زير آسمان و دست‏هاي خود را با حالت خشوع مقابل صورت گرفتند و اين دعا را خواندند.

♦️و اما اين كه اين دعا مربوط به همان سالي باشد كه حضرت به كربلا رفتند به نظر مي‏رسد اين گونه نباشد. بنا به آن چه در برخي مقتل‏ها و در روايتي از امام صادق( علیه السلام) آمده است امام حسين( علیه السلام) در آن سال حجّشان را تبديل به عمره كردند و در روز هشتم ذي‏ الحجه و طبق نقلي در ششم ذي‏ الحجه به سمت عراق حركت كردند.[4]

📚پی نوشت :

[1].(التهذیب الأحكام ، ج 5 ، ص 182)
[2].( دعائم الاسلام ج 1 ، ص 269 )
[3].(دعائم الاسلام ، ج 1 ، ص 294 )
[4].(بحار، ج 45، ص 85 – 86).

🌍 eitaa.com/ebratha_ir ایتا
🌍 sapp.ir/ebratha.org سروش