عشق قدرت مدیریت

#گپ_روز

#موضوع_روز: « عشق قدرت مدیریت تمام بحرانهای یک فرد، خانواده و اجتماع را بتنهایی داراست »

✍️ ایستاده بود و داشت بامحبّت و دقتِ تمام گوش می‌کرد به حرفهای یکی از بچه‌ها.
چیزی که همیشه میان خودم و او نیز جریان دارد.

• جنس این عشق را خوب می‌شناختم، نه طعم زمین می‌داد و نه طعم تعلّق!
چیزی شبیه نور، شبیه آب، شبیه بی‌وزنی!
چیزی شبیه خُـــــدا ….

هر چه این مکالمه و مِهر که از دور تماشاگرش بودم، طولانی‌تر می‌شد، قلبم هم مچاله‌تر می‌شد!
و اینجا بود که بوی چرک «مَــن» به مشامم رسید.
با خودم گفتم: عشق که تعداد و نفر ندارد، تاریکی ندارد، قبض ندارد، تنگی ندارد، اگر از جنس نور باشد.
اساساً نور که بتابد می‌تواند همه‌ چیز را در شعاع خودش روشن کند بی‌آنکه سهمی از کسی کم شود. هر کس به میزانی از این نور بهره می‌گیرد که به منبع نور نزدیک‌تر است. و هر کس به میزانی از یک عشق نورانی بهره می‌برد که به مرکز شبیه‌تر است.

فاصله گرفتم و رفتم دورتر و جایی نشستم!
یاد یک فراز از دعاهای صحیفه افتادم، یادم نیست کدام دعا :
«خدایا مرا حفظ کن که اینکه محبتم به کسی، علّت ذلت درونی‌ام شود!»
با خودم این جمله را تکرار کردم و گفتم:
عشق اگر عشق باشد و از جنس نور،
حتماً چهارچوب ندارد، بی نهایتی را می‌تواند سیر کند!
حسادت طغیان نفس است،
تنگی نفس است،
حد و حصری است که راه دریافت را می‌بندد،
باید این طغیان‌های نفس را بی‌اعتبار کرد و محل نداد، تا مدام نخواهند سر بلند کنند و مرا ببلعند.

@ostad_shojae | montazer.ir