امروز طرحی دیدم که جالب بود و متنی از روزنامهٔ لوموند فرانسه:
خوشتر آن باشد که سر دلبران
گفته آید در حدیث دیگران (مولوی)
متن کوتاه روزنامۀ فرانسوی Le Monde در سرمقالهاش دربارۀ ایران:
ایران – این سرزمین خسته اما نجیب – امروز تنها ایستاده است: زخمی، محاصرهشده، اما شکستناپذیر. جهانی از زور و دروغ علیه اوست، و او همچنان ایستاده است – نه با ارتشها، نه با زرادخانهها، بلکه با قلبهایی که هنوز میتپند، با اشعاری که هنوز زمزمه میشوند، و با غروری که قرنهاست نتوانستند دفنش کنند.
تنهاست، اما سربلند.
خونین است، اما پرخروش.
خسته است، اما تسلیمناپذیر.
این است … ایران.
https://eitaa.com/joinchat/2843344995C4bdc20cf63
Iran – this weary but noble land – today stands alone: wounded, encircled, but unbroken. A world of force and falsehood has turned against her, and yet she stands – not with armies, not with arsenals, but with hearts that still beat, with poems still whispered, and with a pride that centuries could not bury.
She is alone, yet proud.
She is bleeding, yet roaring.
She is tired, yet unbowed.
This… is Iran.
(Le Monde (France), Edito