محبت خاندان على عليه السلام

ابن نديم در فهرست مى گويد: كنيه ((يعقوب بن سكيت )) ابو يوسف بود و مربى فرزندان متوكل بود. گفته مى شود: متوكل به او آسيبى رساند تا اين كه در سال دويست و چهل و شش وفات كرد و يعقوب فرزندى به نام يوسف داشت كه نديم معتضد و از نزديكان او بود)).
در وفيات الاعيان مى گويد: ((راءى و اعتقاد او به سوى مذهب كسانى تمايل داشت كه قايل به تقديم على بن ابى طالب رضى الله عنه هستند. احمد بن عبيد مى گويد: ((اين سكيت با من درباره هم نشينى با متوكل مشورت كرد و من نهى اش كردم ؛ ولى او سخنم را حمل بر حسد كرد و به منادمت متوكل جواب مثبت داد، تا اين كه روزى معتز و مؤ يد (پسران متوكل ) آمدند.
متوكل پرسيد:اى يعقوب ! اين دو پسر من نزد تو عزيزند و حسن عليه السلام و حسين عليه السلام ؟.
اين سكيت از فرزندان او رو برگرداند و درباره حسن عليه السلام و حسين عليه السلام هر خوبى كه مى توانست گفت . متوكل به سربازان تركش دستور داد؛ آن ها به شكم او زدند او را له كردند. پس به خانه اش برده شد و فرداى آن روز مرد. و اين در سال دويست و چهل و چهار بود)).
بعضى مى گويند: متوكل نسبت به على بن ابى طالب و فرزندانش حسن عليه السلام و حسين عليه السلام خيلى كينه داشت و ابن سكيت درباره محبت و دوستى آن غلوّ مى كرد. وقتى كه اين سخن را متوكل به او گفت ، ابن سكيت گفت : به خدا سوگند قنبر خادم على عليه السلام از تو و فرزندانت بهتر است .
متوكل گفت : زبانش را از قفا بيرون كشيد. ماءمورانش اين كار را كردند و همان جا مرد.⁽²¹⁰⁾