126، بنده دو چهره !  
قال موسى بن جعفر عليهما السلام :ب

 بئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ يَكُونُ ذَا وَجْهَيْنِ وَ ذَا لِسَانَيْنِ يُطْرِي أَخَاهُ إِذَا شَاهَدَهُ‏ وَ يَأْكُلُهُ إِذَا غَابَ‏ عَنْه‏.
بنده اى كه دو صورت و دو زبان داشته باشد بد بنده اى است ، زيرا در حضور برادرش تعريف كند و در غياب غيبت او را انجام مى دهد. تحف العقول ؛ النص ؛ ص395.

بداست آن بنده كو اندر زمانه ****زبان و صورتش باشد دو گانه
كند مدح كسى را پيش رويش ****بود در غيبت او عيب جويش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.