126، بنده دو چهره !
قال موسى بن جعفر عليهما السلام :ب
بئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ يَكُونُ ذَا وَجْهَيْنِ وَ ذَا لِسَانَيْنِ يُطْرِي أَخَاهُ إِذَا شَاهَدَهُ وَ يَأْكُلُهُ إِذَا غَابَ عَنْه.
بنده اى كه دو صورت و دو زبان داشته باشد بد بنده اى است ، زيرا در حضور برادرش تعريف كند و در غياب غيبت او را انجام مى دهد. تحف العقول ؛ النص ؛ ص395.
بداست آن بنده كو اندر زمانه ****زبان و صورتش باشد دو گانه
كند مدح كسى را پيش رويش ****بود در غيبت او عيب جويش