بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
عَنْهُ عَنْ مُعَلًّى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ غَسَّانَ عَنْ سَمَاعَةَ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ
لِى مُبْتَدِئاً يَا سَمَاعَةُ مَا هَذَا الَّذِى كَانَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ
جَمَّالِكَ إِيَّاكَ أَنْ تَكُونَ فَحَّاشاً أَوْ صَخَّاباً
أَوْ لَعَّاناً فَقُلْتُ وَ اللَّهِ لَقَدْ كَانَ ذَلِكَ أَنَّهُ ظَلَمَنِى فَقَالَ إِنْ كَانَ
ظَلَمَكَ لَقَدْ أَرْبَيْتَ عَلَيْهِ إِنَّ هَذَا
لَيْسَ مِنْ فِعَالِى وَ لَا آمُرُ بِهِ شِيعَتِى اسْتَغْفِرْ رَبَّكَ وَ لَا تَعُدْ قُلْتُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ لَا أَعُودُ
اصول كافى جلد 4 صفحه :17 رواية :14
سماعة گويد: وارد شدم بر امام صادق عليه السلام ، حضرت آغاز بسخن كرد و بمن فرمود: ايسماعة اينچه جنجالى بود كه ميان تو و شتر دارت پديدار گشته بود؟ مبادا دشنامگو و بدزبان و لعنت كننده باشى ؟ عرض كردم : بخدا سوگند چنين بود (كه فرمود ولى ) او بمن ستم كرد؟ فرمود: اگر بتو ستم كرده تو از او سر افتادى ، هر آينه اين كردار از كردارهاى من نيست ، و بشيعيانم چنين دستورى ندهم ، از پروردگارت آمرزش بخواه ، و به آن كردار باز مگرد، عرض كردم : از خدا آمرزش خواهم و ديگر باز نگردم .
