بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
3- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي
عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع لَمَّتَانِ لَمَّةٌ مِنَ الشَّيْطَانِ وَ لَمَّةٌ
مِنَ الْمَلَكِ فَلَمَّةُ الْمَلَكِ الرِّقَّةُ وَ الْفَهْمُ وَ لَمَّةُ الشَّيْطَانِ السَّهْوُ وَ الْقَسْوَةُ
اصول كافى جلد 4 صفحه :23 رواية :3
امام صادق عليه السلام فرمود: اميرالمؤ منين عليه السلام فرموده : (مردم را) دو خاطره است ، خاطره از شيطان و خاطره از فرشته ، خاطره فرشته : رفت (يعنى نرمى دل ) و فهم است و خاطره شيطان : فراموشى و سخت دلى است .
توضيح :
((لمه )) آنچيزيست كه بدل نزديك شود و خطور كند كه بخاطر ترجمه شد، مجلسى (ره ) گويد: مقصود از رقت و فهم كه خاطره فرشته است نتيجه آندو و يا نشانه آنها است و حمل بر مجاز گردد، زيرا خاطره كه فرشته در دل اندازد نيكى و تصديق بحق است ، و نتيجه آن رقت دل و صفا و ميل آن بنيكى است ، و همچنين خاطره شيطان انداختن وسوسه ها و شك و ميل بشهوات در دل است ، و نتيجه آن فراموشى كردن حق و غفلت از خدا و سنگدلى است .
