خصوصيات امام حسن(ع) – کرامت امام 1

در آيين اسلام، ثروتمندان، مسووليت سنگيني در برابر مستمندان و تهيدستان اجتماع به عهده دارند و به حكم پيوندهاي عميق معنوي و رشته ‌هاي برادري ديني كه در ميان مسلمانان برقرار است، بايد همواره در تأمين نيازمندي‌هاي محرومان اجتماع كوشا باشند. پيامبر اسلام (ص) و پيشوايان ديني ما، نه تنها سفارش‌هاي مؤكدي در اين زمينه نموده ‌اند، بلكه هر كدام در عصر خود، نمونه برجسته ‌اي از انسان دوستي و ضعيف نوازي به شمار مي‌رفتند.

پيشواي دوم، نه تنها از نظر علم، تقوي، زهد و عبادت، مقامي برگزيده و ممتاز داشت، بلكه از لحاظ بذل و بخشش و دستگيري از بيچارگان و درماندگان نيز در عصر خود زبانزد خاص و عام بود. وجود گرامي آن حضرت آرام بخش دل‌هاي دردمند، پناهگاه مستمندان و تهيدستان، و نقطه اميد درماندگان بود. هيچ فقيري از در خانه آن حضرت دست خالي برنمي‌گشت. هيچ آزرده دلي شرح پريشاني خود را نزد آن بزرگوار بازگو نمي‌كرد، جز آنكه مرهمي بر دل آزرده او نهاده مي‌شد. گاه پيش از آنكه مستمندي اظهار احتياج كند و عرق شرم بريزد، احتياج او را برطرف مي‌ساخت و اجازه نمي‌داد رنج و مذلت سؤال را بر خود هموار سازد.