مواد صلح امام حسن (ع) 2
ماده ششم: هرگز عليه امام حسن و برادرش امام حسين(ع) و هيچ يك از خاندان اهل بيت(ع) آشكارا و نهان توطئه اي نكند(ستمي و آزاري نرساند) و در هيچ نقطه اي از روي زمين براي آنان وحشتي ايجاد نكند.
ماده هفتم: در حضور معاويه اقامه شهادت نشود و معاويه حق ندارد خود را اميرمؤمنان بنامد.
ماده هشتم: از بيت المال كوفه، مبلغ پنج ميليون درهم مستثناست، آن مبلغ ربطي به قرار داد صلح ندارد. معاويه بايد بدهي هاي بيت المال را بپردازد و بر اوست هر سال مبلغ دو ميليون درهم به برادرم حسين بدهد. بني هاشم را در بخشش ها و عطاها بر بني عبد شمس ترجيح دهد و هر سال يك ميليون درهم جهت فرزندان شهداي جنگ هاي جمل و صفين و به آناني كه در ركاب اميرمؤمنان(ع) به شهادت رسيده اند، داده شود، و اين مبلغ بايد از ماليات مربوط به دارابجرد باشد.
شروط فوق در نامه هاي رسمي امضاء نشده، رد و بدل گرديد. معاويه از شام به مسكن آمد و قرارداد صلح در آنجا به صورت علني و رسمي در حضور بسياري از مردم، خوانده شد، بعضي از مورخان گفته اند: عقد صلح در «بيت المقدس » و يا «ادرح » اجرا گرديد. اين دو قول قوت چنداني ندارد، زيرا مسكن محل تجمع نيروهاي نظامي دو طرف بود و فرماندهان عالي رتبه نيز حضور داشتند.
احمد زماني – http://www.pasokhgoo.ir/node/6761