امام حسن عسكري (ع):
بئسَ العَبد عَبدٌ يَکُون ذاوجهَين و ذالسَانينِ، يطرِي أخاه شَاهِداً، و يأکله غائباً، إن أَعطي حَسَده، و إن ابتَلي خَانَه(تحف العقول، ص 518)
چقدر بد است بنده دورو و دو زبان، که در حضور برادرش او را مي ستايد و در غياب او بدگوئيش مي کند. اگر عطايي به برادرش رسد حسد برد، و اگر گرفتار گردد او را وانهد.