امام جواد(ع) :

امام جواد(ع) :

مَا مِنْ عَمَلٍ أَفْضَلَ يَوْمَ النَّحْرِ مِنْ دَمٍ مَسْفُوكٍ أَوْ مَشْيٍ فِي بِرِّ الْوَالِدَيْنِ أَوْ ذِي رَحِمٍ قَاطِعٍ يَأْخُذُ عَلَيْهِ بِالْفَضْلِ وَ يَبْدَؤُهُ بِالسَّلَامِ أَوْ رَجُلٍ أَطْعَمَ مِنْ صَالِحِ نُسُكِهِ وَ دَعَا إِلَي بَقِيَّتِهَا جِيرَانَهُ مِنَ الْيَتَامَي وَ أَهْلِ الْمَسْكَنَةِ وَ الْمَمْلُوكِ وَ تَعَاهَدَ الْأُسَرَاء (خصال، ج1، ص 298)
در روز عيد قربان‏ چيزي با فضيلت‏ تر از پنج چيز نيست: قرباني‏ کردن، يا قدم برداشتن در جهت نيکي به پدر و مادر يا چيزي بخشيدن به خويشاوندي که قطع رحم کرده و سلام کردن به او ، يا مردي که از بهترين جاي قربانيش به ديگران اطعام کند و بقيه آن را به همسايگان از يتيمان و بيچارگان و بردگان بدهد و از اسيران دلجويي كند.