بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
القاب و کنيه امام حسن(ع)
مسلمانان آن روز نواده رسول خدا و سبط اکبر را به لقب هاي زير مي شناختند: امام دوم; ريحانه رسول خدا(ص) ; زکي; سبط اول; سيد; طيب;مصلح; نقي و ولي…
ابن شهرآشوب لقب هاي ديگري را براي آن بزرگوار مي شمارد: امين، اثير; امير;بر; حجت; زهد; قائم; مجتبي; وزير.
صاحب مناقب; کنيه امام حسن(ع) را «ابوالقاسم » مي نامد و لکن محقق اربلي باتکيه بر يک روايت مي نويسد:
رسول خدا(ص) از شدت علاقه اي که به نواده خويش داشت و او را آيينه تمام نماي صفات خود مي دانست کنيه اش را «ابومحمد» ناميد در حالي که يکي و دو سال ازولادتش بيشتر نگذشته بود.
فرهنگ كوثر > دي 1376، شماره 10 – پديد آورنده : احمدزماني ، صفحه 29
