پاسخ امام (ع) به معاويه

امام حسن (ع) در بين سخنراني معاويه ، برخاست و پس از حمد و ثنا فرمود: خداوند هيچ پيامبري را به پيامبري مبعوث نكرد مگر اينكه در دودمان او وصي قرار داد، و هيچ پيامبري نبود مگر اينكه دشمني از مجرمين داشت ،
و بي گمان علي (ع) وصي رسول خدا (ص) بود و من پسر همين علي (ع) هستم ، اما تو (اي معاويه) پسر صخر هستي ، جد تو حرب است ولي جدّ من رسول خدا (ص) است ، مادر تو هند است و مادر من حضرت فاطمه (ع) است ، جدّه من حضرت خديجه (ع) است ، و جدّه تو نثيله است (با توجه به اينكه هند و نثيله به ناپاكي مشهور بودند) .
آنگاه فرمود: فلعن الله الامنا حسبا و اقدمنا كفرا و اخملنا ذكرا: پس ‍ خداوند لعنت كند آن كس را كه در بين ما از نظر حسب و شرافت خانوادگي پست است ، و پيشتاز كفر بوده و غافل از ياد خدا است . …همه حاضران در مسجد گفتند: آمين .
معاويه سرافكنده شد و سخن خود را ديگر ادامه نداد و از منبر پائين آمد.