گريه امام سجاد (ع) بر پدر خود

گريه امام سجاد (ع) بر پدر خود
امام صادق (ع) فرمود: امام زين العابدين (ع)، چهل سال در مصائب پدر بزرگوارش گريست در حالي كه روزها، روزه، و شبها بيدار بود و خدا را عبادت مي كرد، و گاهي وقتي خادم او افطار آماده مي كرد و نزد آن بزرگوار مي نهاد، حضرت در حالي كه بشدت مي گريست به او مي فرمود: چگونه آب بنوشم در حالي كه پدرم را با لب تشنه شهيد كردند؟ !

خادم امام سجاد (ع) نقل مي كند: روزي دنبال حضرت به صحرا رفتم، امام (ع) روي تخته سنگي مشغول عبادت شد و سر به سجده گذارده فرمود: «لا اله الا الله حقا حقا لا اله الا الله تعبدا ورقا لا اله الا الله ايمانا و صدقا» و من شمردم كه حضرت هزار بار اين ذكر را در حالي كه مي گريست در سجده تكرار فرمود، و چون از سجده سر برداشت به ايشان عرض كردم: مولاي من! آيا وقت آن نرسيده كه كمتر گريه كنيد؟

فرمود: واي بر تو! يعقوب پيامبر (ص) دوازده پسر داشت، يكي از آنها از جلوي چشم او پنهان شده بود، آنقدر گريست كه مويش سپيد، قدش خميده و چشمش نابينا شد، حال آنكه من پدر و برادران و عموها و ديگر عزيزانم را روي زمين قطعه قطعه ديدم در حالي كه سر به بدن نداشتند (1) .

قصه كربلا، ص 523
نويسنده: علي نظري منفرد – نرم افزار پيامبر اعظم در اينترنت

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.