بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
روضه امام علی (ع) در فراق حضرت زهرا (ع)
حضرت على (ع) هر روز به زيارت حضرت فاطمه مى رفت. در يكى از روزها كه به زيارت رفته بود، خود را به روى قبر انداخته و گريست و اين شعر را سرود: چه جانگداز است، هنگامى كه بر قبر حبيبم عبور مى كنم و سلام مى دهم و جوابى نمى شنوم.
اى قبر چه شده كه جواب مرا نمى دهى ؟
آيا بعد از من ديگر دوستى با كسان ملامت آميز شده ؟
سپس گوينده اى كه فقط صدايش شنيده مى شد به وى پاسخ داد و آن حبيب گفت: كسى كه در گرو خاك و سنگ است، چگونه مى تواند جوابت گويد. من از نزديكان و همسر خود جدا ماندم و خاك زيبائى هاى مرا خورد. و در آن هنگام كه رشته هاى محبت از هم مى گسلد درود من بر شما باد.
الغدير، ج 3، ص 30.
