سيره فردي پيامبر (صلي الله عليه واله وسلم) – عطر آگيني

سيره فردي پيامبر (صلي الله عليه واله وسلم) – عطر آگيني

خوش بویی و استفاده از عطریات موجب نشاط روحی می شود. افزون بر آن، برای دیگران نیز مسرّت و نشاط می آورد. بعکس، بوی بد دهان، بدن، لباس و جوراب مایه اذیت و رنجش خاطر دیگران می شود.
پیامبر همواره مواد خوش بوکننده استفاده می کرد; چنان که هرگاه از راهی عبور می کرد و دیگران به آنجا می رسیدند، به واسطه بوی عطر ایشان، می فهمیدند که آن جناب از اینجا عبور کرده است.
خرج کردن برای عطریات پسندیده است و اسراف به شمار نمی آید. امام صادق(عليه السلام)
می فرماید: آنچه در راه مواد خوش بوکننده خرج کنی، اسراف نیست. بخشی از مخارج پیامبر(صلي الله عليه واله وسلم) صرف خرید عطر و مواد خوش بوکننده می شد. به فرموده

امام صادق(عليه السلام) ، رسول خدا بیش از آنچه برای طعام خرج کند، در خرید عطریات خرج می کرد.  هرگاه عطری را به پیامبر هدیه می کردند، استفاده می کرد و می فرمود: چه خوش بوست! ایشان همواره به استفاده از عطر علاقه داشت و از آن لذت می برد.

رسول خدا(صلي الله عليه واله وسلم) به امیرمؤمنان(عليه السلام) فرمود: یا علی بر تو باد که هر جمعه خود را خوش بو کنی; زیرا از سنّت من است، و تا زمانی که بوی آن از تو نمایان باشد، برایت حسنه می نویسند.

مجله معرفت » بهمن 1385 – شماره 110، نویسنده : فاضلی، خادم حسین