تقسیم وقت در خانه رفتار آدمی در خانه با همسر و فرزندان نشان دهنده شخصیت اوست. گونه های رفتار با اهل خانه و بستگان، تأثیری مثبت یا منفی می گذارد. پیامبرا اکرم(صلي الله عليه واله وسلم) ضمن برخوردهای مثبت با خانواده، اوقات خود را در منزل به سه بخش کرده بود: بخشی برای خدا که در آن به نماز، عبادت و تهجّد می پرداخت; بخشی برای اهل خانه، اُنس گرفتن و گفتوگو با آنان و تأمین نیازهای روحی و عاطفی ایشان; و بخشی را برای خود اختصاص داده بود. و چون در زمان حضور حضرت در خانه نیز افرادی به ایشان کار داشتند، حضرت از بخشی از اوقات درون خانه که برای خود اختصاص داده بود، برای رتق و فتق امور مردم و برآوردن نیازهای آنان سود می جست. در این باره، حسین بن علی(عليه السلام) از قول امیرمؤمنان(عليه السلام) می فرماید: «وَ کَانَ اِذَا اُوِیَ اِلی مَنِزِلِه جَزَءَ دُخُولَهُ ثَلاثَهَ اَجزاء: جزءً لِلّه عَزَّوَجَلَ وَ جُزءً لاِهلِهِ وَ جُزءً لِنَفسِهِ. ثُمَ جَزَءَ جُزئَهُ بَینَهُ وَ بیَنَ النَاسِ، فَیَرُدُ ذلِکَ عَلَی العامَةِ وَ الخاصَةِ وَ لا یَدَخِرُ عَنهُم شیئاً»;هرگاه پیامبر(صلي الله عليه واله وسلم) وارد خانه می شد، وقت خود را سه قسمت می کرد; یک بخش آن را برای عبادت خداوند، بخشی دیگر را برای خانواده، و بخش سوم را برای خود اختصاص می داد، سپس وقت مختص خود را، بین خویش و مردم تقسیم می کرد، کوچک و بزرگ را در این قسمت پاسخ می داد، و چیزی را از آنان دریغ نمیورزید. |