كار و تلاش و دستگيرى از مستمندان.
امام صادق(عليه السلام)
نه تنها ديگران را دعوت به كار و تلاش مىكرد، بلكه خود نيز با وجود مجالس درس و مناظرات و… در روزهاى داغ تابستان، در مزرعهاش كار مىكرد. يكى از ياران حضرت مىگويد: آنحضرت را در باغش ديدم، پيراهن زبر و خشن برتن و بيل در دست، باغ را آبيارى مىكرد و عرق از سر و صورتش مىريخت، گفتم: اجازه دهيد من كار كنم. فرمود: من كسى را دارم كه اين كارها را انجام دهد ولى دوست دارم مرد در راه به دست آوردن روزى حلال از گرمى آفتاب آزار ببيند و خداوند ببيند كه من در پى روزى حلال هستم.
(بحار الانوار، ج 47، ص56)