سر زُلفت به كناري زن و رُخسار گشا

سر زُلفت به كناري زن و رُخسار گشا
تا جهان محو شود، خرقه كشد سوي فنا
بسر كوي تو اي قبلة دل راهي نيست
ورنه هرگز نشوم راهيِ واديِّ «مِنا»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.