شهید علی صیاد شیرازی

چه حالتی بهتر از اینکه آدمی حزن و اندوه حوادث گذشته و ترس و خوف از وقایع آینده را نداشته باشد. و این نمی شود مگر به فرموده ی قران کریم « بلی من اسلم وجهه الله و هو محسن فله اجره عند ربه ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون» شهید علی صیاد شیرازی

در خانه با بچه‌ها مثل پدر رفتار مي‌كرد. به همه مي‌گفت: ” لباس‌هايتان را خودتان بشوييد و اتو كنيد تا مادر فقط برايتان غذا درست كند. او مسئول انجام كارهاي شما نيست‌. خسته مي‌شود. ” در درس دادن و كمك علمي در خانه هم زبانزد بود. برادر دومش ‌وقتي كه تا كلاس ششم خواند، ديگر نمي‌خواست ادامه تحصيل دهد و پدرش او را به مكانيكي ‌فرستاد. يك روز كه با لباس روغني به خانه آمد، گفت ‌كه دوستانش با او سرسنگين هستند و ناراحت شد و تصميم گرفت دوباره به مدرسه برگردد. وقتي علي متوجه اين موضوع شد، به برادرش دلداري داد كه ناراحت نباشد. آن زمان خودش در حال ورود به دانشكده افسري بود و سه ماه از ثبت نام كلاس‌هاي دبيرستان گذشته بود، ولي او به برادرش قول داد كه برادرش را براي امتحان ورودي آماده كند. صیاد شیرازی
منبع : شاهد یاران / روایت مادرش