كريم اهل بيت(عليه السلام) 2
از ابن شهر آشوب روايت شده كه روزي امام حسن (عليه السلام) بر جمعي از گدايان گذشت كه پارهاي چند از نان خشكها را بر روي زمين گذاشتهاند و ميخورند، چون نظر ايشان به آن حضرت افتاد از امام دعوت كردند و حضرت از اسب پياده شدند و فرمودند:« خدا متكبّران را دوست نميدارد»و با ايشان نشستند و از طعام ايشان تناول كردند و سپس از همه ي گدايان خواستند كه براي صرف غذا به خانه ي حضرت بروند و حضرت با غذاهاي خوب ازايشان پذيرايي نموده به همه ي آنهالباسهاي مناسب هديه دادند.(3)
وقتي از خود امام پرسيدند، چرا هرگز سائلي را نااميد برنميگردانيد؟ فرمودند:« من هم سائل درگاه خداوند هستم و ميخواهم كه خدا مرا محروم نسازد و شرم دارم كه با چنين اميدي سائلان را نااميد كنم. خداوندي كه عنايتش را به من ارزاني ميدارد، ميخواهد كه من هم به مردم كمك كنم».(4)
به خاطر اين بخشندگيها و كارهاي نيكي كه از سوي امام حسن (عليه السلام) در مسير خير، احسان و كمك به طبقات درمانده و نيازمند انجام ميگرفت آن حضرت را كريم اهل بيت لقب داده اند.و با توجه به كرامتها و بخششهاي كمنظير و گاهي بينظير آن امام بزرگوار لقب «كريم» برازنده آن حضرت است.
پاورقی:
1. زماني، احمد، حقايق پنهان، نشر دفتر تبليغات اسلامي، قم، چاپ اوّل، سال 1375، ص 268.
2. قمي، شيخ عباس، منتهي الآمال، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، 1374، قم، ج1، ص 417 ـ پيشوايي، مهدي، سيره ی پيشوايان، نشر مؤسسة تحقيقاتي امام صادق، چاپ دوّم، 1374، ص 90.
3. مجلسي، محمد باقر، جلاء العيون، نشر انتشارات علميه اسلاميه، ص 241.
4. قرشي، باقر شريف، زندگاني امام حسن (عليه السلام) ، ترجمه ی فخر الدين حجازي، تهران: نشر بعثت، چاپ اوّل، 1376، ص135.