شرط مهمِّ فعالیّت اجتماعی خانمها
بعضی ها از ما میپرسند: شما موافقید زن ها بروند کار کنند؟ ما میگوییم: البته، ما با بیکاری خانم ها مخالفیم؛ زن اصلاً باید کار کند. البته کار دو جور است: یکی کارِ داخل خانه و یکی کار بیرون خانه، هر دو کار است؛ اگر کسی استعداد دارد در کارهای مربوط به بیرون منزل، باید انجام بدهد، خیلی هم خوب است. منتها یک شرط دارد، باید جوری باشد که این اشتغال ـ حتی در داخل خانه ـ به پیوند زن و شوهر لطمهای نزند. بعضی از خانم ها هستند که خودشان را از صبح تا شب میکشند بعد که مرد به خانه میآید، حوصله یک لبخند زدن به او را هم ندارد. این هم بد است. کار خانه را باید کرد اما نه آنقدری که این کارخانه به انهدام خانواده منتهی بشود.
زن اگر خواست برود کار کند، این اشکالی ندارد، اسلام هم مانع نیست. امّا این وظیفهی او نیست. این بر او واجب و لازم نیست. چیزی که بر او واجب است، عبارتست از حفظ فضای حیاتی برای مجموع این خانواده.[1]
پی نوشت :
1.مطلع عشق(گزيدهاي از رهنمودهاي حضرت آيت الله العظمي خامنهاي به زوجهاي جوان)، ص136.