بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
كريم اهل بيت (عليه السلام)
داستانی از جود و کرمِ کریم اهل بیت امام مجتبی (عليه السلام) بیان نمائید.
روایت كرده كه مردی نزد امام حسن (عليه السلام) آمده و اظهار نیازی كرد، امام (عليه السلام) بدو فرمود:
برو و حاجت خود را در نامهای بنویس و برای ما بفرست ما حاجتت را برمیآوریم!
آن مرد رفت و حاجت خود را در نامهای نوشته برای امام (عليه السلام) ارسال داشت، و آن حضرت دو برابر آنچه را خواسته بود به او عنایت فرمود.شخصی كه در آنجا نشسته بود عرض كرد:
براستی چه پر بركت بود این نامه برای این مرد ای پسر رسول خدا!
امام (عليه السلام) فرمود: «بركتها علینا اعظم حین جعلنا للمعروف اهلا، اما علمت ان المعروف ما كان ابتداءا من غیر مسئله، فاما من اعطیته بعد مسئله فانما اعطیته بما بذل لك من وجهه»
(بركت اوبرای مابیشتر بود كه ما را شایسته این كار خیر و بذل و بخشش قرار داد، مگر ندانستهای كه بخشش و خیر واقعی، آن است كه بدون سؤال و درخواست باشد، و اما آنچه را پس از درخواست و مسئلت بدهی كه آن را در برابر آبرویش پرداختهای!)
ابراهیم بیهقی، المحاسن و المساوی، (چاپ بیروت)، ص.55
